Intro
De kern van deze vierkantshoeve is 18e-eeuws, maar ze groeide verder aan tijdens de 19e eeuw. De boerderij stond oorspronkelijk in Beverst, een deelgemeente van Bilzen. In 1969 verkocht de laatste eigenaar haar aan Bokrijk. Samen met het gebouw verhuisde zelfs de ezel van de laatste bewoners naar Bokrijk! De Vierkantshoeve uit Beverst is historische ingericht naar de periode waarin Nolleke Slechten en zijn kinderen hier woonden (einde 19e – begin 20e eeuw). Verder kan je ook heel wat dieren terugvinden op dit erf. Op deze locatie ontmoet je Bokrijkacteurs.
Foto's van het gebouw
[placeholder]
Het gebouw en zijn geschiedenis
Deze vierkantshoeve is afkomstig uit het dorpje Beverst in Limburg. De datum op het linteel - 1783 - is het eigenlijke startjaar van de constructie: het vierkante aangezicht ontstond pas later met de geleidelijke aanbouw van de schuur, stallen en bakhuis. Deze hoeve is een typisch voorbeeld van de bouwevolutie van boerderijen in Haspengouw. Het woonhuis en de schuur vormen het oudste deel van de hoeve. In de 19e eeuw werden de stallen en het bakhuis toegevoegd. De boerderij heeft een typische Zuid-Limburgse indeling. Je betreedt het woonhuis via de ‘nere’ (het inkomportaal). Daarnaast ligt het ‘huis’ (de keuken) en de kamer. Aan de noordelijke zijde van het gebouw bevindt zich een kleine kelder en een slaapkamer. De schuur bevindt zich onder hetzelfde dak, naast de kamer. Dwars tegenover het huis staat een koeien- en ezelstal. Het bakhuis werd loodrecht op de schuur gebouwd, aan de andere kant van de binnenkoer. Het vierkant wordt afgesloten door een rij varkenskoten aan de zuidkant.
Bewoners
Bij ‘Nollekens’
Op het einde van de 19e eeuw woonde hier Arnoldus ‘Nolleke’ Slechten, een varkenskoopman. 5 van zijn 8 kinderen waren ongehuwd en bleven samenwonen in de hoeve. De oudste, Johannes, was de boer en leidde het gezin. Zijn broer werkte in een melkerij. 2 zussen waren naaister, de derde deed het huishouden. Samenwonende ongehuwde broers en zussen waren niet ongewoon. Tijdens de 2e helft van de 19e eeuw trouwde ruim een kwart van de mannen en vrouwen nooit.
Erfenissen
Arnoldus Slechten stierf op 18 februari 1889. Zijn vrouw Elisabeth Jacobs was 2 weken eerder overleden. Na hun dood bleven hun bezittingen ‘in onverdeeldheid’. Wanneer een gezinslid de boerderij verliet om te trouwen, deed hij of zij – tegen vergoeding – afstand van zijn erfdeel. Zo werden een broer en 2 zussen uitgekocht. Op die manier kon de familie de versnippering van de boerderij tegengaan. De ongehuwden die hier samenwoonden, bouwden hun erf verder uit en kochten nog heel wat grond bij.
Tuberculose (tbc)
Een van de bewoners van deze hoeve stierf kort voor de Eerste Wereldoorlog aan tuberculose. Tuberculose of ‘tering’ is een ernstige infectieziekte, veroorzaakt door een bacterie: de bacil van Koch. Vandaag is tbc behandelbaar met antibiotica. Vroeger was het een nauwelijks behandelbare, vaak fataal aflopende ziekte. Je werd besmet door een andere patiënt, of door besmette koemelk te drinken.
